Ik kan hier heel veel over vertellen maar eigenlijk moet je het gewoon gezien hebben.
De show Versus van Chamaleon was een soort Cirque du Soleil maar dan kleiner en omdat we om het podium heen zaten hadden we prima zicht op alle acrobatische capriolen. Op muziek van Muse en Antony and the Johnsons (uitgerekend twee van m'n favorieten) deden de bewegingskunstenaars soms woeste en halsbrekende en soms subtiele, bijna poëtische 'oefeningen'. Het grootste deel van de voorstelling speelde zich af in de lucht (tussen hemel en aarde) aan linten, touwen, palen en hoepels. Een adembenemend schouwspel!
da ist liebe
es ist absurd, zu denken
diese gesellschaft ist uniform und
dies erlechtert viele dinge
due menschheit hat sich geteilt
es ist gut
dies wieder rueckgängig zu machen
keiner denkt daran
dass in einer welt alles angepasst sein muss
sie sagen
nur dumme und unakzeptable dinge
dies alles sind
gedanken an freiheit und individualität
die wichtigste dinge im leben
gehorsam, fleiss und respekt
solltme man nicht zu wichtig nehmen
selbstliebe
ist genauso wichtig wie liebe
normerfuellung
können wir nicht gebrauchen
selbstbestimmung
ich will sie
ich will keine gespaltene gesellschaft
ich habe aufgegeben zu sagen ich will wie alle sein
Dit gedicht kan van voor naar achter en van achter naar voor gelezen worden. De ene kant op gaat het over vrijheid en individualiteit, de andere kant op gaat het over uniformiteit en aanpassing. Een bijzondere boodschap in een bijzondere voorstelling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier je reactie achter