(Foto's door Carolina d'Andrea)
woensdag 23 januari 2008
Jochem Meyer leest voor
In het kader van het voorleesontbijt tijdens de nationale voorleesdagen komt Jochem Meyer naar de Kersentuin in Leiden. Hij kruipt met zijn boek tussen de kindertjes en vertelt het verhaal van kleine muis zoekt een huis. De kinderen vinden het hartstikke leuk want Jochem is beroepsgrapjas en hij kan nog mooi vertellen ook!
zaterdag 5 januari 2008
Hoge nood in de bioscoop
Met de kids naar de film. Ik krijg de drukke ukken onder mijn hoede. Jongens; fluisteren in plaats van gillen, op je klapfautuil blijven zitten in plaats van hem als trampoline dan wel schietstoel te gebruiken, popcorn graag in je mond in plaats van in de juf haar nek en niet aan de schouders van degene voor je gaan hangen! Een paar meter ducttape en wat dwangbuisjes waren geen overbodige luxe geweest.
T: "Juf, waar zijn we eigenlijk?"
Ik: "In de bioscoop."
T: "Oh. Wat is dat, biospook? Eng?"
Ik: "Nee. Straks gaat dat gordijn open en dan komt er een reusachtige televisie tevoorschijn, dan gaan we een hele grote film kijken."
T: "Oh..."
Vijf minuten later: "Juf, waar is de afstandbediening dan? Ik wil wat anders kijken."
Ditzelfde drukke ukkie presteert het om vlak na de plaspauze, waarin hij ab-so-luut niet hoefde te plassen, in mijn oor te fluisteren dat hij moet plassen.
"Kan niet" zeg ik.
"Maar ik moet écht plassen" fluistert hij.
"Maar je bent net geweest, wacht maar tot het licht weer aan gaat" sis ik terug.
Dat pikt mijn drukke uk niet. Hij klimt op zijn klapstoel en schreeuwt uit volle borst: "maar ik moet echt SUPERNODIG!".
Kids. Gotta love 'em.
T: "Juf, waar zijn we eigenlijk?"
Ik: "In de bioscoop."
T: "Oh. Wat is dat, biospook? Eng?"
Ik: "Nee. Straks gaat dat gordijn open en dan komt er een reusachtige televisie tevoorschijn, dan gaan we een hele grote film kijken."
T: "Oh..."
Vijf minuten later: "Juf, waar is de afstandbediening dan? Ik wil wat anders kijken."
Ditzelfde drukke ukkie presteert het om vlak na de plaspauze, waarin hij ab-so-luut niet hoefde te plassen, in mijn oor te fluisteren dat hij moet plassen.
"Kan niet" zeg ik.
"Maar ik moet écht plassen" fluistert hij.
"Maar je bent net geweest, wacht maar tot het licht weer aan gaat" sis ik terug.
Dat pikt mijn drukke uk niet. Hij klimt op zijn klapstoel en schreeuwt uit volle borst: "maar ik moet echt SUPERNODIG!".
Kids. Gotta love 'em.
donderdag 3 januari 2008
Bijdehandjes
De eerste van 2008 en meteen een bijzonder fraaie. Een stukje kleuterconversatie tijdens de lunch.
D: "Ohhh je moet je hand voor je mond als je hoest anders krijg ik beestcillen op mijn boterham en daar word ik verkouden van!"
J: "Ja, ik niesde een keer op mijn poes en toen werd 'ie ziek uit z'n neus met allemaal nat."
D: "Ik heb ook een natte poes!"
B: "Ik heb een kater."
Voordat de ukken van tafel mogen, moeten ze eerst even melden wat ze gaan doen. D heeft een goed idee en zegt met een bloedserieus gezicht: "ik ga met mijn doos spelen". De daaropvolgende minuten hebben wij even heel onpedagogisch voor het opvegen gelegen.
D: "Ohhh je moet je hand voor je mond als je hoest anders krijg ik beestcillen op mijn boterham en daar word ik verkouden van!"
J: "Ja, ik niesde een keer op mijn poes en toen werd 'ie ziek uit z'n neus met allemaal nat."
D: "Ik heb ook een natte poes!"
B: "Ik heb een kater."
Voordat de ukken van tafel mogen, moeten ze eerst even melden wat ze gaan doen. D heeft een goed idee en zegt met een bloedserieus gezicht: "ik ga met mijn doos spelen". De daaropvolgende minuten hebben wij even heel onpedagogisch voor het opvegen gelegen.
Abonneren op:
Posts (Atom)