Welkom op mijn weblog waar kind en opvoeder centraal staan. Hier vind je informatie en tips op het gebied van opvoeding en kinderopvang, verhalen en informatie over de dagelijkse praktijk van de pedagogisch medewerker, nieuwtjes, grappige kinderuitspraken en anekdotes en heel veel beeldmateriaal van activiteiten en uitstapjes. Op deze manier probeer ik mijn beroep in beeld te brengen, andere opvoeders te inspireren en zelf actief bezig te zijn met mijn passie voor pedagogiek. Zelf ben ik vakvolwassen pedagogisch medewerker op de BSO. Veel lees- en kijkplezier en laat gerust een berichtje achter!


- Wendy Hoogeveen


maandag 28 juni 2010

Houd het kind in jezelf levend

"Grote mensen begrijpen nooit iets uit zichzelf. Het is dodelijk vermoeiend voor kinderen om hun steeds maar weer alles uit te moeten leggen..."
- A. de Saint Exupéry (Le petit prince)


Het kind in mij valt heus wel eens in slaap (volwassenen kunnen zoóó saai zijn!) maar zal nooit uit me verdwijnen. Het is natuurlijk heel handig wanneer je je als PM'er een beetje in een kind kunt inleven maar het is stiekem ook gewoon ontzettend leuk om af en toe eens ouderwets wat kattenkwaad uit te halen, te kliederen, te klauteren, te verstoppen of lekker eigenwijs te zijn (dat dan weer wel in je vrije tijd natuurlijk). Ik kan het iedereen aanbevelen!



Ga eens lekker ondersteboven in een boom hangen, maak taartjes van het avondeten waar je eigenlijk geen trek in hebt, maak een tekening op het behang dat er binnenkort toch af moet, trek tijdens het tandenpoetsen gekke bekken voor de spiegel of ga in het gras liggen en kijk welke figuren je in de wolken herkent. Serieus, het ontspant, hoe stom het in de eerste instantie ook lijkt. Moeilijk? Kijk dan nog eens goed naar de kinderen en hoe zij helemaal gaan voor de lol van het moment en denk erom: even geen "niet doen!", "pas op!" of "blijf af!".

 

vrijdag 25 juni 2010

Kinjer OLS in Grubbenvorst

De kinderen van Basisschool Burgemeester Willeme en BSO 't Kraaiennest (MIK) in Nieuwstadt zijn er klaar voor. Aan mij en een collega de eer om de trommelaars naar Grubbenvorst te rijden en daar samen met de docenten te begeleiden.

Voor de 6e maal is dit Kinjer-OLS georganiseerd om de leerlingen van de basisscholen op speelse wijze kennis te laten maken met het schutterswezen, een belangrijk stuk Limburgse volkscultuur. Er nemen dit jaar 22 basisscholen deel aan de optocht. De meeste kinderen hebben hun uniformen, vaandels en en zelfs instrumenten zelf gemaakt. Net als op het grote OLS beoordeelt een jury verschillende onderdelen. Wie heeft de mooiste uniformen, vaandel, het mooiste koningspaar en de beste yell? Na de optocht mogen de kinderen meedoen aan schietwedstrijden met een luchtbuks. Op het festivalterrein is verder van alles te beleven. Zo is er een magische kinderwereld ('Simsalabim') om te spelen, friet- en ijskramen en kan er gedanst worden op Limburgse muziek. Na afloop krijgen alle deelnemers een medaille als aandenken.

 De trommels worden geïnstalleerd en de drumband begeeft zich naar het festivalterrein. 






De drumband (vandaag 'mini-schutterij') uit nieuwstadt wordt vergezeld door Jippe van de Kinjerkraom (L1) en wordt gedurende de hele optocht gefilmd!

Kijk hier naar het filmpje van de Kinjer OLS!

                       

woensdag 23 juni 2010

Zo kan het ook

"We gaan het vandaag eens even helemaal anders doen!"
De kinderen keken me, zoals wel vaker, half verbaasd, half spottend aan. Verven op blote voeten? Waarom? Dat kan toch ook met je schoenen aan? Ik legde uit dat we niet óp blote voeten gingen verven maar mét blote voeten. De reacties? "Iiiiieeeeww!" "Ja dahaaag!" "Maar dan worden we vies!" "Dat mag toch niet?"
Van dit alles trok ik me niets aan. Ik zette de spullen klaar en daar kwamen de eerste nieuwsgierige blagen al om een hoekje kijken.
"Mogen we écht met onze voeten in de verf?"

Het was niet zo zeer de bedoeling om een prachtig kunstwerk te maken. Het was de bedoeling dat de kinderen zich bewust werden van de zintuiglijke ervaring, dat ze experimenteerden en dat ze plezier hadden. Binnen een kwartier had ik mijn doelen bereikt en wisten ze van geen ophouden meer. Het feest was helemaal compleet toen ze na afloop hun voeten mochten wassen in een bad vol zeepsop en sponsjes.

    
    

vrijdag 11 juni 2010

Wir bleiben Alle!

 
Aan het eind van de dag ploften we moe maar voldaan neer in een parkje. Er tegenover stond een gebouw met daarop de tekst "Wir bleiben Alle". "Nou," riepen we in koor, "dat zouden wij ook wel willen!"
De Berliners houden de geschiedenis levend door boodschappen op muren te schilderen en spuiten en confronteren je met actualiteit en realiteit. Je ziet het door de hele stad. 

 
Wachten op de taxi naar het vliegveld...
 
 
Duurt lang! Mijn collega (links) en ik (midden) geven tijdens het wachten een yoga-demonstratie met een knipoog.
Je moet het kind in jezelf immers levend houden :)
Rechts: met Puk van Triodus! 

En zo weet je dat je weer thuis bent in eigen land: oranje toiletpapier!

Eindevaluatie

Dit is onze laatste dag in Berlijn. We sluiten onze studiereis af met een evaluatiebijeenkomst met Anette Hautumm in het FFB. We hebben met z'n allen een toptijd gehad, ontzettend veel boeiende, inspirerende, verrassende en soms zelfs schokkende dingen gezien. Natuurlijk willen we bepaalde inzichten, ideeën en tips mee naar huis nemen, daarom maken we een rondje waarin iedereen twee kleine tips en één groots idee mag noemen.


Een korte samenvatting van de evaluatie:
  • Gebruik van natuurlijke materialen (in natuurlijke kleuren)
  • Aanbod zintuiglijk materiaal (voelwanden, spiegels, windorgels, etc)
  • Drinken naar eigen behoefte, niet alleen op vaste momenten
  • Gebruik van beeldende middelen 
  • Soms de discussie met de GGD aangaan
  • Loslaten, kinderen kunnen meer zelf dan we denken
  • Positief benaderen (ga eens na hoe vaak je 'nee' zegt op een dag)
  • Niet te snel ingrijpen bij ruzie of huilen
  • De buitenruimte uitdagender maken
  • Kinderportfolio
  • Een kind ontwikkelt zich in z'n eigen tempo en houdt zich niet aan vooraf vastgestelde ontwikkelingsmijlpalen
  • Veel minder speelgoed, boekjes, puzzels, etc tegelijk aanbieden
  • Houd de kasten overzichtelijk en prop ze niet vol
  • Plak foto's van wat er in de kast staat op de plank zodat de kinderen weten waar het terug gezet moet worden
  • Betrek ouders meer bij je werk door je werk zichtbaar te maken middels foto's, muurkrant, kleine exposities of een voorstelling
  • Kijk vanuit kinderperspectief naar je ruimte (kruip eens op je knieën door de ruimte)
  • Creëer binnen een bewegingsruimte waar kinderen hun fysieke energie kwijt kunnen
  • Niet te veel regels; regels zijn er om je te helpen
  • Buitenruimtes zijn rustig doordat er bijna geen rijdend materiaal is, je kunt kinderen buiten op talloze andere manieren uitdagen
  • Oude foto's in klapper of mapjes bewaren zodat kinderen en ouders erin kunnen kijken (bijvoorbeeld tijdens een intakegesprek) en geef bij elke foto aan bij welk opvoeddoel het past
  • Weg met de konijnenhokken (de bedjes met spijlen), kinderen kunnen best op matrasjes slapen
  • Niet zo bang zijn om vies te worden (zowel de PM'ers als de kinderen)
  • Geef de brede school ruim baan
  • Verbeter de samenwerking en communicatie tussen kinderopvang en school

donderdag 10 juni 2010

De laatste avond...

Napraten over de tweede stage onder het genot van een heerlijke curry.

 Nog even snel naar het Dali Museum in Potsdam...


  
Gezellig naborrelen en discussiëren in ons tuintje en dan gaan de luiken toe, want hoe leuk alles ook is, moe word je er wel van! 
Zzzzz...

Das Sprachlerntagebuch


 

Het Sprachlerntagebuch is een middel om de voortgang van de taalontwikkeling van kinderen te documenteren. Het boek is in 2004 ontwikkeld en sinds 2006 hebben ruim honderdduizend kinderen in de Berlijnse kinderdagverblijven er één. Het Sprachlerntagebuch biedt een leidraad voor observaties en de taalontwikkeling wordt er overzichtelijk in vastgelegd. Het boek richt zich op taal, spraak, communicatie en beginnende geletterdheid. De inhoud en opbouw sluiten aan bij het Berliner Bildungsprogramm.


Het Sprachlerntagebuch wordt gedurende de hele periode waarin het kind het kinderdagverblijf bezoekt bijgehouden. Niet alleen de ontwikkeling van het kind wordt zichtbaar, ook geeft het boek inzicht in het werk van de PM'ers. Daarnaast kunnen de docenten na het bestuderen van de boeken goed aansluiten op het ontwikkelingsniveau van het kind dat net naar school gaat. Het berliner Bildungsprogramm schrijft het creëren van een 'Bildungsbiografie' voor, een soort ontwikkelingsportfolio voor ieder kind. Het Sprachlerntagebuch is hier een onderdeel van.

Het kind levert zelf een belangrijke bijdrage aan het Sprachlerntagebuch. Er worden 'documenten' toegevoegd die iets laten zien van de spreekvaardigheid en communicatievaardigheden van het kind. 




Het boek bestaat uit vier onderdelen: 
  • Vragen om het kind (en zijn familie) beter te leren kennen
  • 'Das bin Ich' - hier kan het kind zichzelf en zijn familie voorstellen
  • Jaarlijks Bildungsinterview met kinderen vanaf 3 jaar (het kind in zijn wereld, het kind in het kinderdagverblijf, een ontwikkelingsoverzicht)
  • 'Lerndokumentation' (wat kan een kind al en waarin moet het ondersteund worden of extra aandacht krijgen?)