In veel Kitas wordt gewerkt met Situationsansatz. Vanuit dit concept wordt de individualiteit van het kind bevorderd en tegelijkertijd leert het omgaan met andere kinderen en ontwikkelt het respect voor de eigenheid van anderen. Alles wat een kind interesseert, wil weten en wil kunnen, kan het leren. Er is dan ook een breed activiteiten- en materiaalaanbod dat betrekking kan hebben op bijvoorbeeld natuur, wetenschap en techniek, kunst en cultuur, tradities en geschiedenis, samenleving en de basisschool. Dit aanbod zorgt ervoor dat kinderen in contact gebracht worden met de realiteit van het leven en biedt een voorbereiding voor de rol die zij daar als individu meer en meer in zullen spelen.
De kinderen mogen hun dag grotendeels zelf indelen. Met hun eigen ideeën, interesses en behoeften structureren zij de dag. De tijdsplanning is flexibel zodat kinderen niet abrupt uit hun spel gehaald hoeven te worden en hun activiteiten af kunnen ronden.
De omgeving biedt genoeg uitdagingen voor het kind om dingen te ontdekken en experimenteren. Kinderen zijn spontaan en impulsief en dat mogen ze ook zijn. Elk kind moet zich prettig voelen en zich vrij kunnen ontwikkelen. Ook is het belangrijk dat ze leren dat het eigen welbevinden samenhangt met het welbevinden van anderen. De ontwikkeling van saamhorigheid, hulpvaardigheid, tolerantie en solidariteit wordt dan ook gestimuleerd. Aan de ene kant geldt: wat je leuk vindt, is toegestaan. Aan de andere kant is de regel: de eigen vrijheid houdt daar op waar het een ander hindert.
Wanneer een kind zegt “dat kan ik zelf” dan wil het zelfstandig zijn. Deze boodschap wordt door de PM’ers serieus genomen. Alles wat het kind op eigen kracht wil doen, wordt aangemoedigd. Zo oefent het niet alleen de zelfredzaamheid maar leert het ook omgaan met fouten maken. Kinderen die onzeker, terughoudend of angstig zijn, worden extra ondersteund en aangemoedigd. Belangrijk is dat het kind steeds zelf bepaalt wat het zelfstandig doet en waar het nog hulp bij nodig heeft.
Om de zelfstandigheid te bevorderen, moet de PM’er vertrouwen hebben in de kinderen. Er zijn wel regels maar niet overdreven veel. Alle ruimten zijn voor de kinderen vrij toegankelijk en er kan ook gespeeld worden zonder direct toezicht van een PM’er. Het devies is: de PM’er oefent slechts zoveel controle uit als nodig is en biedt zoveel vrijheid als mogelijk is.
Voor het werk van de PM’er zijn de volgende grondbeginselen van het concept Situationsansatz belangrijk:
- Levenssituaties, belevingswereld en behoeften van kinderen zijn uitgangspunt.
- Kinderen leren en ervaren dingen in levensechte situaties.
- Verticale groepsstructuur zorgt voor veelzijdige leerervaringen.
- Kinderen mogen helpen met het vormgeven van het ‘leven’ in de Kita.
- PM’ers maken hun werk zichtbaar voor ouders en werken samen met hen.
- Pedagogische doelen zijn zelfbewustzijn, zelfredzaamheid, solidariteit en competentie.
- Een kind leert het best wanneer hoofd (kennis, interesse), hart (plezier) en handen (zelf doen) tegelijkertijd aangesproken worden.
- De PM’er leert en leert aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier je reactie achter