In Berlijn zagen we in bijna alle kindercentra dat er veel aandacht was voor ‘thuis’. Een hele leuke manier om dit zichtbaar te maken vonden we de familiemuur. Op deze plaats hing van ieder kind een stukje ‘thuis’. Voor de jongste kinderen biedt vooral veiligheid en de oudere kinderen vinden het heel leuk om hun materialen te laten zien en dat van andere kinderen te bekijken. Ook de ouders worden hierbij betrokken. Zo zagen we in een INA Kita dat alle ouders een portret van hun eigen kind gemaakt hadden. Ook hadden ouders een pop gemaakt in de gelijkenis van hun kind met een foto van het kind erbij. In veel Kitas hangen fotospiegeltjes waarbij de brede lijsten beplakt waren met foto’s van thuis (papa en mama, huisdieren, de eigen slaapkamer, de lievelingsknuffel, opa en oma, etc). Als het kind in de spiegel kijkt, ziet het zichzelf omringd door vertrouwde personen, dieren en objecten. Nog een geweldig idee vond ik de geplastificeerde kaarten waarop ouders beschreven waar de naam van hun kind vandaan komt. In sommige Kitas hangen fotomapjes aan gekleurde koordjes aan de muur. Ieder kind heeft z’n eigen mapje waar het naar behoefte in kan kijken.
Wat heb je nodig?
Spiegels met een brede rand, gekleurde vellen papier, foto’s, fotomapjes, koord, een plekje aan de wand en het enthousiasme van ouders.
Hallo Wendy,
BeantwoordenVerwijderenInteressant hè die familiemuur! Weet je dat de familiemuur eigenlijk komt uit het Anti Bias Curriculum? Dit is een theorie van Louise Derman Sparks. Het is een maatschappij kritisch pedagogisch model, met als doel recht te doen aan diversiteit. Lees hiervoor 'De blik van de Yeti' of breng een bezoek aan m'n Prezi (prezi.com en zoek op 'diversiteit en opvoeden') of lees opvoeden21eeuw.blogspot.nl Groet van Didi (docent pedagogiek)
Met dank voor je foto's, ik heb er 2 opgenomen in mijn Prezi (mét bronvermelding uiteraard!)