Welkom op mijn weblog waar kind en opvoeder centraal staan. Hier vind je informatie en tips op het gebied van opvoeding en kinderopvang, verhalen en informatie over de dagelijkse praktijk van de pedagogisch medewerker, nieuwtjes, grappige kinderuitspraken en anekdotes en heel veel beeldmateriaal van activiteiten en uitstapjes. Op deze manier probeer ik mijn beroep in beeld te brengen, andere opvoeders te inspireren en zelf actief bezig te zijn met mijn passie voor pedagogiek. Zelf ben ik vakvolwassen pedagogisch medewerker op de BSO. Veel lees- en kijkplezier en laat gerust een berichtje achter!


- Wendy Hoogeveen


zaterdag 13 november 2010

Hij komt, hij komt...

De pepernoten, chocoladeletters en taai-taaipoppen lagen al een tijdje in de winkel maar nu is Sinterklaas dan eindelijk zelf weer in ons land. Veel volwassenen hebben er al uitgebreid over nagedacht hoe ze de viering van het Sinterklaasfeest dit jaar aan zullen pakken maar hoe denkt de goedheiligman er zelf eigenlijk over? Educare sprak met de Sint over pakjesavond, schoen zetten en meer.
  
Is Sinterklaas nog wel van deze tijd?
Sinterklaas is tijdloos. Wat verandert zijn de tradities. Zoals jullie het nu vieren, met surprises en gedichten, dat is pas ontstaan rond de Tweede Wereldoorlog. De mensen hadden toen niet veel geld. Dat maakt creatief. Tegenwoordig is er bij de mensen genoeg geld maar door gebrek aan tijd wordt er niet veel meer zelf gemaakt. Naar de winkel gaan hoeft ook al niet meer: je kunt met een paar muisklikken de boodschappen in huis halen.
Wat is dan het tijdloze?
Dat mensen bewust aandacht aan elkaar besteden. Nadenken waarmee ze elkaar blij kunnen maken. Zich verdiepen in de ander. En natuurlijk de gezelligheid: bij elkaar zitten, tv uit, lekker eten, elkaar verrassen, lief zijn voor elkaar. Kortom, het gevoel dat je erbij hoort, dat er mensen zijn die om je geven. Met een goed doordacht cadeau maak je het geven om iemand tastbaar. Een goed cadeau komt uit je hart.
Hoe kun je uit je hart geven als de folders de brievenbus uitpuilen en kinderen ze met rode konen doornemen en alles aanstrepen wat schreeuwerig van de pagina’s afspat?
De commercie maakt het inderdaad moeilijk om dicht bij de Sinterklaasgedachte te blijven. Je wordt voor je het weet meegezogen in de stroom van pakken, pakken, hebben, hebben.Kinderen associƫren daardoor Sinterklaas met veel cadeautjes krijgen. Ze vergelijken met hun vriendjes en vinden Sinterklaas niet eerlijk. Je kunt niet alles voor zijn maar probeer in elk geval met de naast bijzijnde mensen afspraken te maken over het aantal cadeaus. Vijf of zes is echt genoeg. Daarbij horen ook nog de traditionele dingen als mutsen, wanten en sjaals. Je hebt ze meestal toch pas tegen deze tijd nodig dus waarom niet gewoon inpakken en cadeau geven? Ze staan symbool voor zorg, bescherming en warmte die je je kinderen biedt. Ook warme chocolademelk en zoetigheid, liefst van volkorenmeel en gezoet met fruit zoals dadels en vijgen past hierin.
En nog iets: die schoen elke dag, is dat nou nodig?
Het is veel te spannend voor de kleintjes. Eens in de week is genoeg hoor! En er hoort iets kleins in, een manderijntje, een chocolademuis. Ook hier kun je proberen zoveel mogelijk medestanders te krijgen. Een oproep van Sinterklaas via de nieuwsbrief van de kleuterschool? Je mag gerust mijn naam gebruiken hoor!
Goed idee! En wat doen we met de niet-meer-gelovigen? Pakjesavond afschaffen en aar de kerst verhuizen?
Nee, nee! Zeker niet! Sinterklaas roept toch iets heel eigens op. Het zelf maken van cadeautjes, surprises en gedichten richt mensen veel meer op elkaar. Het maken en ontvangen van iets dat uit het hart gegeven is, biedt intense ervaringen van verbondenheid. En die zijn broodnodig. Kijk maar eens op de website Opgroeien in Verbondenheid. Daar kun je precies lezen waarom deze ervaringen zo belangrijk zijn, juist nu! Oudere kinderen kun je het best betrekken bij het organiseren van het feest. Geef hen een eigen budget voor hun surprises en ga daar als opvoeder niet dik overheen, houd je aan je eigen prijsafspraken!
Dat is duidelijk maar hoe zorg je nu dat pakjesavond geen uitpakavond wordt?
Dat is een goede vraag. Rupsjenooitgenoeg-kindjes worden niet geboren maar zo gemaakt. Ik zie nogal eens dat het heerlijk avondje ontaardt in een graaipartij met aan het eind een enorme berg papier. Als de cadeaus dan ook nog eens tegenvallen, blijf je als kind met een koud gevoel achter. Als kindervriend word ik daar erg droevig van. Ik zie wel dat opvoeders dit nooit zo bedoeld hebben. Maar zonder ervaring is het nog een hele kunst om met een gezin met kinderen in diverse leeftijden iets te doen dat voor alle kinderen boeiend is. Om de opvoeders daarbij te helpen is het Sinterklaas Surprise Spel bedacht. Alleen maar cadeautjes uitpakken gaat veel te snel en is voor niemand echt leuk. Bovendien gaan de kinderen ieder voor zich met hun cadeautjes spelen en het gevoel van samenzijn is dan meteen weg. Dat kun je ondervangen door zoveel mogelijk het hele gezin te betrekken bij de surprises. Maak er een spel van of zing tussendoor samen liedjes.

Ik wens jullie een heerlijk avondje!
Bron: Educare

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat hier je reactie achter