12 principes voor een succesvolle samenwerking tussen ouders en professionals (3)

Deel 1: voorwaarden voor samenwerking

Principe 3

de precieze taak van jouw instelling verduidelijken om een realistisch raamwerk voor samenwerking te ontwikkelen

Kinderopvang is een aanvulling op de opvoeding thuis. Kinderopvangcentra hebben verschillende concepten, randvoorwaarden en tradities. Zo ligt bij de ene instelling het zwaartepunt op vorming en bij de andere juist op verzorging. Er zijn instellingen die zich op een bepaalde leeftijdscategorie richten, op kinderen met bijzondere opvoedbehoeften of op kinderen uit een bepaalde regio. Een instelling kan uitsluitend op kinderopvang gericht zijn maar kan ook deel uitmaken van een andere instelling, zoals een openbare school. Uit de doelstelling van de organisatie kan de aard van de instelling worden afgeleid.

Vraag jezelf het volgende af:

• Wat moet jouw instelling bieden en aan welke wensen moet jouw instelling voldoen?

• Kun je de volledige doelstelling van de instelling afleiden uit de naam?

• Met welke argumenten werft jouw instelling klanten?

• Wat verwachten ouders van jouw instelling, waarvoor moeten zij betalen?

• Op wie zijn de activiteiten van de instelling gericht?

• Wat zijn de kwaliteitseisen waaraan door de instelling moet worden voldaan?

• Voor welke taken ben jij als pm’er opgeleid?

Belangrijk is dat ouders weten waarop ze kunnen rekenen wanneer ze hun kind naar de opvang brengen en dat ze het ermee eens zijn.

Stel je voor: een ouder is door arbeidsomstandigheden genoodzaakt het kind naar de opvang te brengen. Oudereducatie is een vast onderdeel van het aanbod van de instelling. Binnen dit concept zijn ouders dus een aparte doelgroep voor pedagogische beïnvloeding. Er zijn ouders die zich om deze reden bij deze specifieke instelling aanmelden. Maar zit bovengenoemde ouder op dit aanbod te wachten? Daar mag niet zomaar vanuit gegaan worden.

Stel je ook voor: een pm’er breidt op eigen initiatief haar takenpakket uit omdat ze onderkent dat ouders behoefte hebben aan informatie. Daarop kan heel verschillend gereageerd worden. Zijn de ouders verheugd omdat ze er zelf niet naar durfden te vragen? Zijn de ouders verbaasd of zelfs geërgerd omdat ze zich voor schut gezet voelen? Nemen ouders het aanbod aan omdat ze bang zijn dat afwijzen negatieve gevolgen kan hebben voor hun kind?

Partnerschap in samenwerking veronderstelt dat ouders en pm’ers elkaar accepteren zoals ze zijn. Oudereducatie veronderstelt dat ouders iets moeten leren, dat ouders iets moeten veranderen en de pm’er niet. Zo ontstaat een ongelijkwaardige verhouding en wordt samenwerking lastig.

Denk er dus over na hoe je een ouder neerzet. Als passieve ontvanger van diensten die zij volgens jou nodig hebben? Of als gelijkwaardige partner in opvoeding?