Romantische dingen en cocaïne

Met acht plussers kun je hele interessante gesprekken voeren, al moet je wel de grenzen goed in de gaten houden anders heb je aan het eind van de dag heel wat uit te leggen …

Een fragment van een gesprek met een jongen van 9:

“Juf Wendy, heb jij een vriendje?”

“Mijn vriendje is mijn man want ik ben met hem getrouwd.”

“Oh! Hebben jullie dan al gezoend?”

“Ja natuurlijk, toen de trouwambtenaar zei ‘u mag de bruid kussen’ hebben we dat braaf gedaan.”

“Hihihihi! En eh, hebben jullie ook al dingen gedaan samen?”

“Ja hoor, midget golfen, zwemmen, bergklimmen, monopoly…”

“Neehee, dat bedoel ik niet! Ik bedoel ándere dingen.”

“Wat voor dingen?”

“Ja, nou, eh… romantische dingen?”

“Soms gaan we heel romantisch uit eten.”

“Neehee, dat bedoel ik ook niet! Ik bedoel eh, hebben jullie een apart bed?”

“Wij hebben een héél apart bed! Als je er hard op springt, valt zo de zijkant eraf!”

“Aahhh, Wendyyy, dat bedoel ik niet!”

De jongen had er een kleur van gekregen en zat te giebelen toen er een andere juf binnen kwam. Ze vroeg wat er met hem aan de hand was. Zijn antwoord?

“Juf Wendy maakt me helemaal gek!”

Nadat ik mijn meest onschuldige gezicht opgezet had en uitlegde dat er hier sprake was van een zich vroeg aandienende puberteit, liet ik de jongens hun werkstukken tonen. Ze waren speksteen aan het bewerken en heel ijverig aan het schuren en vijlen. De andere juf vroeg wat het werd. Vol overtuiging kwam het antwoord:

“Wij maken cocaïne! Mogen we een straks een zakje, dan kunnen we het verkopen!”

Tsja, daar zit je dan met de goede gedrag… Tijd voor een hartig pedagogisch woordje!